სკოლაში წასვლა ყველა ბავშვისთვის სასიამოვნო ფაქტი არ არის. აიცილებელია დააკვირდეთ ბავშვს, რა შეიცვალა მასში, როგორი გახდა. არსებობს ფაქტები, როცა პირველი კვირის მერე ბავშვები უარს აცხადებენ სკოლაში სიარულზე. თუმცა მშობელი ამას ყოველგვარი აღელვების გარეშე უნდა შეხვდეს და დაიწყოს პრობლემის კვლევა.
არსებობს რამდენიმე სტრატეგია, რითიც გაიგებთ ბავშვს სკოლაში ყოფნის სურვილი რატომ არ აქვს.
დაწყებითი კლასის მოსწავლეები ცდილობენ სხვადასხვა მიზეზის გამო თავიდან აიცილონ სკოლაში წასვლა. ხშირად იმიზეზებენ ავადმყოფობას, იწყებენ ტირილს, გამოთქვამენ პრეტენზიებს და აპროტესტებენ სასკოლო ცხოვრებას. მისთვის სკოლის დაწყება საკამოდ რთული პერიოდია, რადგან ბავშვი პირველ რეალურ ნაბიჯებს დგამს დამოუკიდებელ ცხოვრებაში.
არსებობს ბევრი სტრატეგია, რომლის დახმარებითაც ბავშვს სკოლაში დააბრუნებთ.
გაანალიზეთ მისი შიშის საფუძველი
ბავშვებს ბაღის შემდეგ სასკოლო ცხოვრება ერთულებათ.
ახალი წესების დაცვა ენერგიასა და ძალისხმევას მოითხოვს.
ხუთი წლის შემდეგ ბავშვები იწყებენ შფოთვას, რაგდან თავს დაუცველად გრძნობენ.
არ აქვს მნიშვნელობა, რამდენად სტაბილურია მათი ცხოვრება, ბავშვში შეიძლება განვითარდეს შიში სიკვდილის, ტრავმის, ან მშობლის დაკარგვის .
მათ შეიძლება ჰქონდეთ შიში, რომ სკოლაში რაღაც ცუდი მოხდება მათი მშობლებისთვის ან მათთვის და ისინი ერთმანეთს ვერ დაიცავენ. ამ ასაკში ბავშვები სარგებლობენ თავიანთი ახალი დამოუკიდებლობისთვის, მაგრამ მათ ეშინიათ.
შეამცირეთ გართობის ფაქტორი
ბავშვებს სკოლის დატოვება სურთ, რადგან სახლში თავს უკეთესად გრძნობენ. გამოსავალი არის ის, რომ დაანახოთ ბავშვს სახლში დარჩენა რა მოსაწყენია! თუ თქვენი შვილს სკოლაში წასვლა არ უნდა იმის, გამო რომ თავს ცუდად გრძნობს უთხარით, რომ დატოვებთ სახლში, მაგრამ ეს დრო არ იქნება მისთვის თამაშისა და გართობისთვის, ეს აიძულებს, მას რომ სკოლას მალე დაუბრუნდეს.
შეხედეთ სიტუაციას
თქვენ შვილს შეიძლება რაღაცის ეშინოდეს და ამის გამო არ სურდეს სკოლაში წასვლა. უნდა დაიწყოთ პრობლების გამოკვლევა. მაგალითად, თუ თქვენი ბავშვი გეუბნებათ, რომ სკოლაში ვინმემ დაჩაგრა, ან შეამნიეთ, რომ კლასში მეგობრები არ ჰყავს, გადაამოწმეთ ინფრომაცია მასწავლებელთან. მას შემდეგ, რაც თქვენ იპოვით ნამდვილ პრობლემას, ისაუბრეთ მის მასწავლებელთან (ან სკოლის მრჩეველთან), განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ ეს საკითხი დაშინებას ეხება. ხშირად, მისი მასწავლებლისგან ყურადღების მიქცევა ბავშვზე დადებითად იმოქმედებს.
გააცნობიერეთ ღრმა პრობლემები
თუ თქვენი შვილი მუდმივად გეწინააღმდეგებათ, არ სურს სკოლაში წასვლა, იმდენად გაღიზიანებულია, რომ მას არ შეუძლია შეწყვიტოს ტირილი, მუდმივად შფოთავს და გამოხატვას აგრესიას, დახმარებისთვის მიმართეთ პედიატრს, თერაპევტს ან ფსიქოლოგს.
მშობელმა ბევრი უნდა ესაუბროს ბავშვს, უნდა შეეცადოს, მონახოს მიზეზი, რატომ შესძულდა მის შვილს სკოლაში სიარული, მასწავლებელთან ერთად აუცილებლად უნდა გამოვავლინოთ ის მიზეზები და მოძებნოთ გამოსავალი, რათა ბავშვი სკოლას თავისი სურვილით დაუბრუნდეს.