იზრუნე ტესტები
| მთავარი | საგანმანათლებლო სიახლეები | სკოლამდელი აღზრდა | რჩევები მშობლებს | საინტერესო ამბები |
izrune.ge-ზე უკვე ხელმისაწვდომია...
1-ელი, მე-2, მე-3, მე-4, მე-5, მე-6, მე-7, მე-8,
მე-9, მე-10, მე-11 და მე-12 კლასის ტესტები
ყველა მოსწავლისთვის
მე-9, მე-10, მე-11 და მე-12 კლასის ტესტები
ყველა მოსწავლისთვის
X
რჩევები მშობლებს
18 ივნისი, 2018
როგორ უნდა მიხვდეს მშობელი, რომ ბავშვი ბულინგის მსხვერპლია
ხშირად მოზარდები ერთმანეთის მიმართ დაუნდობლები ხდებიან. პრობლემა თავს ყველაზე მწვავედ გარდატეხის ასაკში იჩენს თავს, როდესაც „თინეიჯერებს“ გარემოში „დამკვიდრების“ ეტაპი ეწყებათ.
სკოლაში „ბულინგის“ მსხვერპლი არაერთი ბავშვი გამხდარა. დამცირების მიზეზი კი შეიძლება სულ მცირე რამ იყოს. თანამედროვეობაში ბავშვები ცდილობენ საკუთარ პრობლემებს თავად გაუმკლავდნენ, შესაძლოა თქვენი შვილიც „ბულინგის“ მსხვერპლია და ამაზე არავისთან საუბრობს. აი რას უნდა დააკვირდეს მშობელი.
აუცილებელია დააკვირდეთ თქვენი შვილის ქცევას და დროულად დაეხმაროთ. ყურადღება მიაქციეთ იმას, თუ ბავშვი მოულოდნელად ხდება აგრესიული და გაღიზიანებული; დიდხანს არის ცუდ ხასიათზე; ემიჯნება მეგობრებს და ახლობლებს; ხშირად ნერვიულობს; აღარ აინტერესებს ის, რითაც ადრე ინტერესდებოდა; ხშირად კატეგორიულ უარს ამბობს სკოლაში წასვლაზე; უჭირს კონცენტრაცია; აპათიაშია (სიზარმაცეში არ აგერიოთ); ახალი შიშები უჩნდება, მაგალითად სიბნელის შიში, რომელიც უმცროსკლასელებში ხშირია.
მოკლედ, ნებისმიერი მოულოდნელი ნეგატიური ცვლილება ბავშვის ქცევაში იმის ნიშანია, რომ მის ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად არ არის.
დაძაბული ატმოსფერო სკოლაში (ჩაგვრა, ფსიქოლოგიური ზეწოლა მასწავლებლის მხრიდან, მაღალი მოთხოვნები მოსწრებაზე) შეიძლება ბავშვის ფიზიკურ ჯანმრთელობაზე აისახოს. თავის ტკივილები, უძილობა, ცუდი სიზმრები, მადის დაკარგვა ან პირიქით, გადამეტებული მადა, ატოპიური დერმატიტი, კუჭის აშლა (ტკივილი, გულისრევა, სიმძიმე), ნერვულ ტიკებთან დაკავშირებული სიტუაციის გაუარესება, ხშირი ტრავმები, თვითდაზიანება, კბილების კრაჭუნი (ბრუქსიზმი), აკვიატებული ქცევა (ფრჩხილების კვნეტა, თმების ამოგლეჯა) და ღამის ოფლიანობა - ეს ყველაფერი შეიძლება ბავშვებში ქრონიკული სტრესის შედეგი იყოს.
თავდაპირველად, თუ ამის ძალა შეგწევთ, შეეცადეთ თავად გაერკვეთ სიტუაციაში. ბავშვს მშვიდ ატმოსფეროში უნდა დაელაპარაკოთ, კრიტიკის და კატეგორიული რჩევების გარეშე. ფსიქოლოგების თქმით, ბავშვებს, რომლებსაც სკოლაში დაცინვის გამო ტრავმა აქვთ, მშობლები ხშირად ურჩევენ, რომ მსგავს ინციდენტებს ყურადღება არ მიაქციონ, რაც არაეფექტიანი და მავნე რჩევაა. საჭიროა ბავშვთან ერთად გამოსავლის ძიება, მის მიმართ თანაგრძნობის გამოხატვა და მისი დაცვა, სადაც ეს შესაძლებელია. თუ პრობლემა ბავშვის თვითშეფასების გამო გაჩნდა, საჭიროა მისი ყურადღების მიპყრობა იმაზე, რაც კარგად გამოსდის და მიეცით უფლება ჩამოშორდეს იმ საქმეს, სადაც ქრონიკულად წარუმატებელია.
ბულინგი ნიშნავს ფიზიკურ ან ფსიქოლოგიურ ძალადობას, რომელიც ხორციელდება ბავშვის მიმართ თანაკლასელთა ან სხვა ჯგუფის მიერ. ბულინგი სამი ტიპის არსებობს: ემოციური, სიტყვიერი და ფიზიკური. იგი სოციალური მოვლენაა, რომელიც დამახასიათებელია ძირითადად ორგანიზებული ბავშვთა კოლექტივისათვის და პირველ რიგში, ეს არის სკოლა. ეს აიხსნება იმით, რომ სკოლაში ყალიბდება გარკვეული როლური ურთიერთობები, დიაპაზონში „ლიდერი – გარიყული“.
ბავშვთა საზოგადოებაში ძალადობის მსხვერპლი შეიძლება გახდეს ნებისმიერი ბავშვი. განსაკუთრებით ის ბავშვები, რომლებიც განსხვავდებიან თავისი თანატოლებისგან, როგორც ფიზიკური, ასევე ფსიქიკური მახასიათებლებით. „რისკის ჯგუფში“ ხვდებიან ფიზიკური ნაკლის, თავისებური ქცევის, სხვა ეროვნების და ა.შ. ბავშვები.
სკოლაში „ბულინგის“ მსხვერპლი არაერთი ბავშვი გამხდარა. დამცირების მიზეზი კი შეიძლება სულ მცირე რამ იყოს. თანამედროვეობაში ბავშვები ცდილობენ საკუთარ პრობლემებს თავად გაუმკლავდნენ, შესაძლოა თქვენი შვილიც „ბულინგის“ მსხვერპლია და ამაზე არავისთან საუბრობს. აი რას უნდა დააკვირდეს მშობელი.
აუცილებელია დააკვირდეთ თქვენი შვილის ქცევას და დროულად დაეხმაროთ. ყურადღება მიაქციეთ იმას, თუ ბავშვი მოულოდნელად ხდება აგრესიული და გაღიზიანებული; დიდხანს არის ცუდ ხასიათზე; ემიჯნება მეგობრებს და ახლობლებს; ხშირად ნერვიულობს; აღარ აინტერესებს ის, რითაც ადრე ინტერესდებოდა; ხშირად კატეგორიულ უარს ამბობს სკოლაში წასვლაზე; უჭირს კონცენტრაცია; აპათიაშია (სიზარმაცეში არ აგერიოთ); ახალი შიშები უჩნდება, მაგალითად სიბნელის შიში, რომელიც უმცროსკლასელებში ხშირია.
მოკლედ, ნებისმიერი მოულოდნელი ნეგატიური ცვლილება ბავშვის ქცევაში იმის ნიშანია, რომ მის ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად არ არის.
დაძაბული ატმოსფერო სკოლაში (ჩაგვრა, ფსიქოლოგიური ზეწოლა მასწავლებლის მხრიდან, მაღალი მოთხოვნები მოსწრებაზე) შეიძლება ბავშვის ფიზიკურ ჯანმრთელობაზე აისახოს. თავის ტკივილები, უძილობა, ცუდი სიზმრები, მადის დაკარგვა ან პირიქით, გადამეტებული მადა, ატოპიური დერმატიტი, კუჭის აშლა (ტკივილი, გულისრევა, სიმძიმე), ნერვულ ტიკებთან დაკავშირებული სიტუაციის გაუარესება, ხშირი ტრავმები, თვითდაზიანება, კბილების კრაჭუნი (ბრუქსიზმი), აკვიატებული ქცევა (ფრჩხილების კვნეტა, თმების ამოგლეჯა) და ღამის ოფლიანობა - ეს ყველაფერი შეიძლება ბავშვებში ქრონიკული სტრესის შედეგი იყოს.
თავდაპირველად, თუ ამის ძალა შეგწევთ, შეეცადეთ თავად გაერკვეთ სიტუაციაში. ბავშვს მშვიდ ატმოსფეროში უნდა დაელაპარაკოთ, კრიტიკის და კატეგორიული რჩევების გარეშე. ფსიქოლოგების თქმით, ბავშვებს, რომლებსაც სკოლაში დაცინვის გამო ტრავმა აქვთ, მშობლები ხშირად ურჩევენ, რომ მსგავს ინციდენტებს ყურადღება არ მიაქციონ, რაც არაეფექტიანი და მავნე რჩევაა. საჭიროა ბავშვთან ერთად გამოსავლის ძიება, მის მიმართ თანაგრძნობის გამოხატვა და მისი დაცვა, სადაც ეს შესაძლებელია. თუ პრობლემა ბავშვის თვითშეფასების გამო გაჩნდა, საჭიროა მისი ყურადღების მიპყრობა იმაზე, რაც კარგად გამოსდის და მიეცით უფლება ჩამოშორდეს იმ საქმეს, სადაც ქრონიკულად წარუმატებელია.
ბულინგი ნიშნავს ფიზიკურ ან ფსიქოლოგიურ ძალადობას, რომელიც ხორციელდება ბავშვის მიმართ თანაკლასელთა ან სხვა ჯგუფის მიერ. ბულინგი სამი ტიპის არსებობს: ემოციური, სიტყვიერი და ფიზიკური. იგი სოციალური მოვლენაა, რომელიც დამახასიათებელია ძირითადად ორგანიზებული ბავშვთა კოლექტივისათვის და პირველ რიგში, ეს არის სკოლა. ეს აიხსნება იმით, რომ სკოლაში ყალიბდება გარკვეული როლური ურთიერთობები, დიაპაზონში „ლიდერი – გარიყული“.
ბავშვთა საზოგადოებაში ძალადობის მსხვერპლი შეიძლება გახდეს ნებისმიერი ბავშვი. განსაკუთრებით ის ბავშვები, რომლებიც განსხვავდებიან თავისი თანატოლებისგან, როგორც ფიზიკური, ასევე ფსიქიკური მახასიათებლებით. „რისკის ჯგუფში“ ხვდებიან ფიზიკური ნაკლის, თავისებური ქცევის, სხვა ეროვნების და ა.შ. ბავშვები.
რას ამბობენ ჩვენზე
